အနီတစ္ျခမ္း အနက္တစ္ျခမ္း/ တစ္ျခမ္းအနီီ တစ္ျခမ္းအနက္

ျပည္လမ္းေပၚ တိုးေနတဲ့ေသြးနဲ႔ဖိနင္းပစ္ခဲ့တယ္
ယဥ္ေက်းဖို႔ခြင့္ျပဳမထားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေသေအာင္အတာလည္းငါ
ဒီမွာ ဒီမွာ ၊ ဒီလို ဒီလိုနဲ႔ ေသြးေအးခဲ့ၿပီ အရူးစိတ္တစ္ဝက္နဲ႔လမ္းျဖတ္ကူးခဲ့ၿပီ
ေကြ႕ဝင္သြားတဲ့အခ်ိဳးအေကြ႕မွာ အခိုးအေငြ႔လိုလြတ္ေျမာက္ဖို႔ ညဥ္းတြားေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ေတာက္ထုတ္မိမယ္
ပါဒေတြရွည္ ၊ ဘဝေတြရွည္ ၊ သံသရာကလည္းအျပန္တစ္ရာမကဘဲရွည္
ရခ်င္ေနတဲ့အရသာဆိုတာ ဘယ္သူရခဲ့ဖူးတဲ့အရသာလဲ
စာသားကလွ်ာယားစရာေကာင္းလြန္းလို႔ စာသားကိုလွ်ာဖ်ားနဲ႔ေတာင္မတို႔ရဲ
အခု တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီ အခုတစ္ခုခုေတာ့ ခုေနျပန္ၿပီ
ျပင္ထား ဖ်က္ထား စီထားတာေတြနဲ႔ဆက္ၾကည့္တယ္ ဟိုးတုန္းကလား မေန႔ကလား မနက္ျဖန္ကလား လာေနတာ
တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ေရြ ႔ေရြ ႔ေနတာလည္း တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ေရႊ ႔ေရႊ ႔ေနလို႔ပါပဲ
ပိုက္ဆံမရွိလို႔လား ရည္းစားနဲ႔အဆက္အသြယ္မရလို႔လား အိမ္လြမ္းလို႔လား အလုပ္မွာအဆင္မေျပလို႔လား ဒါမွမဟုတ္လား
ေရာက္ေရာက္ေနတာ သစ္ရြက္ေျခာက္ေလး
လြင့္ေနေအာင္ လႊင့္ထားတယ္ ထီးထီးႀကီးက်န္လို႔ တစ္ေယာက္တည္းမနက္ျဖန္ တစ္ေယာက္တည္းဒီေန႔ တစ္ေယာက္တည္းမေန႔က
အိပ္မရျပဳမရည ငယ္ငယ္ကလြယ္လြယ္ေတြးခဲ့တာေတြလည္းခုေလးေလးတြဲ႔တြဲ႔ရယ္
ေမ့ခဲ့တယ္ တစ္ေမ့ၿပီးတစ္ေမ့ ရွိတယ္ဆိုတာေတြ ရွိေနလွ်က္နဲ႔ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတဲ့အရွိတရား
သိတယ္ဆိုတာေတြ သိေနလွ်က္နဲ႔ လြတ္လြတ္သြားတဲ့အသိတရား
လူဆိုတာ တစ္ခုခုကိုအၿမဲေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့သတၱဝါမ်ိဳးလား ခ်န္ခဲ့ရမွာေတြ က်န္ခဲ့ရမွာေတြ
ေဒါသအစ သံေဝဂအဆံုး ပလက္ေဖာင္းေဘးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကားဘီးႀကီးေတြလွလိုက္တာလို႔ေတြးေနတယ္
ဘာမွမရႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ သိေနေတာ့သလိုလို ဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ေတာ့တာလည္း ဘာရယ္မဟုတ္
ပိုးေမြးသလိုေမြးတယ္ သက္ဆိုးမရွည္တဲ့ပိုးေကာင္ေလး။ ။


မင္းစိုးရာ
11.12.09( 5:12PM)

Comments

Popular posts from this blog

ရြာေလးတစ္ရြာ ........ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ကုန္ၿပီ ေအးမိစံ

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ ေမာ္ေတာ္ေတြေရထဲ

အဖ်ားေသြးေငြ႔ေငြ႔