သိုးမည္း

တစ္ေလွလံုးပုပ္မယ့္
ငါးခံုးမေလးတစ္ေကာင္
ေမွာင္ေနေတာ့ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္မျမင္ရဘူး
ဆံပင္ေတြရွည္ျပန္ေပါ့
ဖိနပ္ျပတ္ျပန္ေပါ့
ေဆြျပမ်ိဳးျပထဲ ေငါထြက္ေနတဲ ့အစြန္းတစ္စ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာငါ့ဆီမွာေနဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ပံုမရဘူး
အခုစဥ္းစားေနတာ...
ခႏၱာကိုယ္မွာ ဘယ္အစိတ္အပိုင္းကိုျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ရင္
အညံ့ေတြေပ်ာက္မလဲ
တစ္ေယာက္တည္းတြန္းေရႊြ႕ရတဲ့
မ်က္ႏွာမြဲမြဲ တစ္ကမာၻ
ေက်ာက္ခဲေလးႏွစ္လံုးနဲ႔ မီးခတ္ကူးစက္ခဲ့ေပါ့
ဒဏ္ရာ...။ ။


မင္းစိုးရာ
ဖက္ရွင္မဂၢဇင္း၊မတ္၊2010။

Comments

  1. ေန ့သစ္March 14, 2010 at 8:20 AM

    အစ္ကိုေရ ...
    ဒီကဗ်ာေလး အရမ္းသေဘာက်မိပါေၾကာင္း ဟစ္ခဲ့တယ္ ... ။
    ေလးစားလ်က္
    ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္-ညီငယ္ေန ့သစ္

    ReplyDelete
  2. naylynnsoeApril 30, 2012 at 9:12 AM

    ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ရြာေလးတစ္ရြာ ........ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ကုန္ၿပီ ေအးမိစံ

ဧရာဝတီတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း စတဲ့ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသေတြမွာ 2008.ေမလ၊ 2 ရက္နဲ႔ 3 ရက္ေတြမွာ ဝင္ေရာက္ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းဟာ ခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ပါျပီ။ ဒါေပမယ့္လည္း မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လံုးအတြက္ကေတာ့ ျပန္ေတြးၾကည့္တိုင္း ဒဏ္ရာဟာ အစိမ္းသက္သက္ပဲ ရွိေနဦးမွာပါ။ ဒီေန႔ နာဂစ္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဖန္တီးသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ျပီး ၆ရက္ အၾကာေလာက္မွာ ၾကံဳေတြ႔ ၾကားသိခဲ့ရတဲ့ ရင္နင့္ဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုကို စာနာ မွ်ေဝစိတ္နဲ႔ ေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ အတူ ၊နာဂစ္မွာ ေၾကကြဲရင္နာဖြယ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူေက်ာင္းဆရာမေလး အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ အစ္ကို သူရနီရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အမွတ္တရ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ရြာေလးတစ္ရြာ ေမ့ေလ်ာ့မႈေတြဟာ ငါတို႔ သမိုင္းကို ၾကမ္းရိုင္းေစတာပဲ လူ႔အျဖစ္ကို ေသခ်ာဖို႔ အတြက္ အဓိပၸါယ္မဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ ေနေလာင္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ ရဲ႕ပုခံုးသား သူတို႔သားအမိေတြ အဲဒီရြာေလးကို ေရာက္လာခဲ့တာ "ေရာ့ အေမ... အဲဒီမွာ ဂါလံပံုး ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ အရႈံးမေပးနဲ႔ ေျပးေတာ့ အေမ " အသက္ဆ
Read more

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ ေမာ္ေတာ္ေတြေရထဲ

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပႆနာထဲ ဆြဲထည့္ေနျပန္ၿပီ အခ်ိန္အခါ ေနရာေဒသ မေ႐ြး တင္ေနတဲ့ ရန္ေၾကြးကို လက္တုန္႔ျပန္ဖို႔ သစ္ပင္ျမန္ျမန္စိုက္၊ မေသခင္ အရိပ္လည္းေနရ အခက္လည္းခ်ိဳးရ မၾကာခဏ ထထေပါက္ေနတဲ့ ကားဗံုးေတြအတြက္ မၾကာခဏ ထထလႈပ္ေနတဲ့ ေျမငလ်င္ေတြအတြက္ မၾကာခဏ ထထတိုက္ေနတဲ့ ဆိုင္ကလုန္းေတြအတြက္ ငါတို႔ၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ စိုးရိမ္ပူပန္လို႔ ငါတို႔ၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ ပူလို႔ေသေတာ့မွာပဲ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ဧည့္ခန္းဖြဲ႕ ေရဒီယို နားေထာင္ရင္း ကမာၻပတ္၊ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း အပန္းေျဖ အင္တာနက္ဆိုင္ ေသးေသးေလးထဲကေန ကမာၻအႀကီးႀကီးကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရရွာတဲ့ ငါတို႔ၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ ကၽြတ္က်ဲေနပါၿပီ ငါေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ငါ့မိသားစု၊ ငါ့ပတ္ဝန္းက်င္၊ ငါ့ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအဝိုင္းေတြ ေပ်ာ္ေနပါ့မလား ငါေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ငါ့ခ်စ္သူ၊ ငါ့မုန္းသူ၊ ငါ့ရန္သူေတြ ေပ်ာ္ေနပါ့မလား ငါတို႔ ၿဂိဳလ္ျပာႀကီးကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္က် တာဝန္မဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အစုတ္တစ္ထည္လို စိတ္ဓါတ္ ပ်က္ျပားေနတဲ့ တီရွပ္အနက္ တစ္ထည္လို ငါဟာ ႐ႈံးပြဲကို အခ်ိန္ဆြဲကစားမိသူ ေနာက္တန္းသမား သူဖုန္းစားလည္း လက္ညွိဳးထိုးခံရ သူရဲေကာင္းလည္း လက္ညွိဳးထို
Read more

အူသံ

။။။။။။။။။။။။။။ အမ်ားနည္းတူ ေန႔တစ္ေန႔ရတယ္ ငတ္မြတ္ေတာင့္တစိတ္နဲ႔ ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့ကိုယ့္အသံေတြ ေမတၱာတရားရဲ႕ နံရံက ပဲ့တင္မျပန္ဘူး။ ဘဝတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာျဖတ္သန္းရတယ္ ရိုးရွင္းစြာေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ရိုးသားမႈကို ဘယ္ႏွႀကိမ္ ကိုယ္နဲ႔မေတာ္တဲ့ဖိနပ္ေတြအတြက္ ကိုယ့္ဖေနာင့္ေတြဘယ္ႏွႀကိမ္ တိမ္ဝင္ေနတဲ့ကိုယ့္အသံဟာ ကိုယ့္နားထဲ ငရဲလိုဆူေလာင္ေနတယ္။ လိုက္ေမးၾကည့္တယ္ တစ္လမ္းဝင္တစ္လမ္းထြက္ တစ္ျမိဳ႕ဝင္တစ္ျမိဳ႕ထြက္ တစ္ကမၻာဝင္တစ္ကမာၻထြက္ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈရဲ႕အနက္အဓိပၸာယ္ကိုေျပာပါလို႔ နင္းထားတဲ့ေျမၾကီးေအာက္မွာ အေလာင္းေကာင္မ်ားစြာ။ အခ်ိန္ေတြကုန္လြယ္လိုက္တာလို႔ေျပာမိတယ္ အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲလိုက္တာလို႔ ညဉ္းတြားမိတယ္ အတၲအက်ဥ္းခန္းေလးထဲ မူးမူးနဲ႔ေခါင္းထိုးအန္ခ်လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ ဘယ္အရာမွတည္ေဆာက္လို႔မရဘူးဆိုတဲ့ညေတြ ကိုယ့္သိမႈနယ္ပယ္ေလးထဲ ေျမြလိုေလ်ာဝင္လာတယ္။ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ေသးပါဘူးကြယ္ ငါကိုခြဲလိုက္တာ ငါေပါင္းမ်ားစြာထြက္လာ ငါဟာ ငါ့ေသြးေၾကာေတြထဲပ်ံ႕ႏွံ႔ ငါဟာ ငါ့ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာရံုခံစားမႈစနစ္ထဲပ်ံ႕ႏွံ႔ ငါဟာ ငါ့အဝိဇၨာဥထဲကေန ရင့္မာေပါက္ဖြားလာတာ။ သံကုန္ဟစ္ေျပးလႊားေနတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးရဲ႕ အနက္ေရာင္လွ်ာတစ္ေခ်ာ
Read more