ရြာေလးတစ္ရြာ ........ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ကုန္ၿပီ ေအးမိစံ
ဧရာဝတီတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း စတဲ့ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသေတြမွာ 2008.ေမလ၊ 2 ရက္နဲ႔ 3 ရက္ေတြမွာ ဝင္ေရာက္ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းဟာ ခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ပါျပီ။
ဒါေပမယ့္လည္း မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လံုးအတြက္ကေတာ့ ျပန္ေတြးၾကည့္တိုင္း ဒဏ္ရာဟာ အစိမ္းသက္သက္ပဲ ရွိေနဦးမွာပါ။
ဒီေန႔ နာဂစ္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဖန္တီးသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ျပီး ၆ရက္ အၾကာေလာက္မွာ ၾကံဳေတြ႔ ၾကားသိခဲ့ရတဲ့ ရင္နင့္ဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုကို
စာနာ မွ်ေဝစိတ္နဲ႔ ေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ အတူ ၊နာဂစ္မွာ ေၾကကြဲရင္နာဖြယ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူေက်ာင္းဆရာမေလး အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ အစ္ကို သူရနီရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
အမွတ္တရ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ရြာေလးတစ္ရြာ
ေမ့ေလ်ာ့မႈေတြဟာ
ငါတို႔ သမိုင္းကို ၾကမ္းရိုင္းေစတာပဲ
လူ႔အျဖစ္ကို ေသခ်ာဖို႔ အတြက္
အဓိပၸါယ္မဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္
ေနေလာင္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ ရဲ႕ပုခံုးသား
သူတို႔သားအမိေတြ အဲဒီရြာေလးကို ေရာက္လာခဲ့တာ
"ေရာ့ အေမ... အဲဒီမွာ ဂါလံပံုး
ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ အရႈံးမေပးနဲ႔
ေျပးေတာ့ အေမ "
အသက္ဆိုတာကလည္း
လုယူရမွ တန္ဖိုး ပိုရွိတာ...
မ်က္လံုးထဲမွာ အိမ္ေလာက္ျမင့္တဲ့ လႈိင္းလံုးၾကီးေတြ
တစ္ကိုယ္လံုးကို မီးေတာက္လို ၀ါးျမိဳခဲ့ျပီး
နားေတြထဲမွာေတာ့
ငရဲဟာ ပင္လယ္က လာတာလို႔ ၾကားေနရတယ္
"ပင္လယ္ကို မခ်စ္ေပမယ့္
ကၽြန္မတို႔ သားအမိေတြ ပင္လယ္မွာ နစ္ၾကရတာပဲ"
"သားေရ...
သားေလး...
ဒီရြာမွာ ေသမင္း လက္လွမ္း မမီွတဲ့ ေနရာ
မရွိေတာ့ဘူးလားသားေရ"
"အစ္မက သူ႔သားေလးကို ကုန္းျမင့္တဲ့ ေနရာမွာတင္ျပီး
ထြက္ေျပးတယ္...
အေမရယ္ ဘယ္အထိမ်ားေျပးႏိုင္ခဲ့တာလဲ"
ေၾကြးေဟာင္းလည္းမဆပ္ႏိုင္ခဲ့
ေၾကြးသစ္လည္း မခ်ႏိုင္ခဲ့တာ
ေဟာ့ဒီမုန္တိုင္းပါပဲ
ဒီေရ လႈိင္းလံုးၾကီးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္း တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္
အဆိပ္ျမားလို မိုးေရစက္ေတြက
ဘ၀အားလံုးကို စုတ္ျပတ္သြားေစခဲ့တယ္
"တိုက္ေနတဲ့ ေလၾကမ္းေတြစဲ
ဒီလႈိင္းလံုးၾကီးေတြ ျပန္ဆြဲသြားေတာ့
ကၽြန္မဖက္ထားတဲ့ သစ္ပင္နဲ႔ ကၽြန္မေက်ာျပင္
ခြဲျခားလို႔ရမယ္ မထင္ေတာ့ဘူး"
"အေမရယ္ ၊ အစ္မရယ္၊ တူေလးရယ္
တစ္ရြာလံုးလည္း ေျမပံုထဲက ဆြဲဖယ္ခံ ရသလို
ေပ်ာက္ဆံုးသြားလိုက္တာ
အသက္ဆိုတာ
လႈိင္းရိုက္ျပီး ေသာင္စပ္မွာ လာတင္တဲ့
အမိႈက္ေတြ လိုပါပဲ အေမ"
ရြာေလးတစ္ရြာေပါ့
ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္တည္းမွာ
နာမည္သံုးခု ရိုက္ထည့္ျပီး
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚရဲ႕ အရိုင္းဆံုး သမိုင္း
မုန္တိုင္းကို သရုပ္ေဖာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ။
မင္းစိုးရာ
ေမရဲ႕ပန္းပြင့္(သို႔မဟုတ္)ကမ္းပါးေပၚက ကၽြံက်သြားေသာ
နာဂစ္ေန႔၊ နာဂစ္ည၊ နာဂစ္အလြန္ ခံစားမႈ ကဗ်ာမ်ား. . .စာအုပ္မွ
ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ကုန္ျပီ ေအးမိစံ
ကၽြန္မျပန္လာခဲ့မယ္ေျပာျပီး
သူေရာက္မလာေတာ့
ငါအရမ္းစိတ္ပူေနတယ္ကြာ. . .
မူလတန္းေက်ာင္းေလးနဲ႔ ကေလးေတြက
ညိႈးငယ္စြာျဖင့္
ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေလးကို ရပ္ေစာင့္ေနၾကေလရဲ႕ . . .
ေဟ့ေရာင္
နာဂစ္ဆိုတာ
အစြန္းေရာက္အနက္ေရာင္ကုန္သည္ႀကီးတစ္ဦးပဲ
မင့္ေကာင္မေလး ေဌးယဥ္လည္းပါသြားတယ္
ငါ့ေက်ာင္းဆရာမေလးနဲ႔ သူ႕ညီမဝမ္းကြဲေလးလည္း
လိုက္ပါသြားတယ္
ငါတို႔ အေဒၚ၊အစ္မ၊ညီေလးေတြနဲ႔
သူငယ္ခ်င္း အသိမိတ္ေဆြေတြကိုလည္း
အဲဒီကုန္သည္ႀကီးက
တသီႀကီး ဆြဲေခၚသြားေလရဲ႕ . . .
ေက်ာ္သူ
ငါတို႔ရဲ႕ အိမ္ေခါင္းရင္းက
ကုကၠိဳပင္ပ်ိဳေလးေရာ လဲသြားေသးလား
အခု ငါ့ရဲ႕ဆံပင္ေတြကေန
မီးခိုးေတြ အရမ္းထြက္ေနတယ္
သူသိထားတဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြက
သူျပန္သန္းမယ့္ အေတာင္ပံေတြကို
ေရဆြတ္ေပးလိုက္တာေလ
သူေျပာေျပာေနတဲ့
ငါ့ရဲ႕ရည္းစားဦးဟာ သူျဖစ္ျပီး
သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်စ္က ငါဆိုတာေလ
စိတ္ခ် နင့္ကိုငါဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူးေအးမိစံ
ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါဘူး
ေႏြးေႏြးဘာေလးေမြးတယ္ဆိုတာလဲ
သူ မသိသြားရွာဘူး
(သူျပန္လာမယ္ေပါ့)
ေခါင္းတလားနဲ႔တူတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ထဲ မဆင္းမီ
ငါးရက္အလိုေလာက္က
ဖုန္းထဲမွာ ေျပာသြားတဲ့
ငါ့ကို ေျပာစရာစကားေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုတာ
ဘာလဲ မသိဘူးကြာ
ဝဋ္ေၾကြးေျပဘုရားဆီ
ငါ ေနာက္တစ္ေခါက္သြားေတာ့လည္း
ေနညိုခ်ိန္ထိ သူေရာက္မလာခဲ့ဘူးေလ
ငါ့ရဲ႕တစ္သက္
အဲဒီဘုရားေျမဟာ
ဘဝရဲ႕လြမ္းစရာ အေကာင္းဆံုး ဇံုေပပဲ
သူ႔အေပၚထားတဲ့ ငါ၏ ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္
သူမတစ္ေယာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိလားပါေစ. . .
ပိေတာက္ေတြ တစ္ေက်ာ့ျပန္ပြင့္လို႔
“ ဆရာမေလးေကာ” လို႔ေမးလာရင္
ငါဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲ. . .ေက်ာ္သူ
ငါအရမ္းလြမ္းတယ္ကြာ
လာမယ့္ ေဆာင္းဦးေပါက္
ေကာက္ရိတ္သိမ္းပြဲေတာ္အျပီၤး
တို႔ႏွစ္ဦး မဂၤလာပြဲကို
သူတကယ္ မတက္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့
မတက္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့. . .
“ဒါဝင္” ကို သတိရရင္ေတာင္
ဝက္စမင္စတာ ဘုရားေက်ာင္းထဲက
သူ႕အုတ္ဂူဆီ သြားလို႔ရတယ္
ေမာ္ဒယ္ “အန္နာနစ္ကိုလ္စမစ္ ” ကို လြမ္းတဲ့အခါလည္း
ဘဟားမားကၽြန္းေပၚက
သူမရဲ႕အုတ္ဂူေလးဆီ သြားလို႔ရတယ္
အခု သူ႕ကိုငါ လြမ္းေနျပီေလ
ဘယ္မလဲ သူမရဲ႕ အုတ္ဂူ
ဘယ္မလဲ သူမရဲ႕ အရိုးအိုး
ငါ မတရားမေျပာပါဘူး
တို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပီးမွသာ
ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ထဲက
ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးက
ဒုတိယ ကံအဆိုးဆံုးပါ
ေက်ာ္သူ .....
ပြတ္ရွကင္ေတာ့
ေနာက္ထပ္ ေသနတ္မွန္ ခံရျပန္ျပီ. . .။
သူရနီ
(ေမရဲ႕ပန္းပြင့္ . . .နာဂစ္ ကဗ်ာစုစည္းမႈစာအုပ္မွ. . .)
ဒါေပမယ့္လည္း မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လံုးအတြက္ကေတာ့ ျပန္ေတြးၾကည့္တိုင္း ဒဏ္ရာဟာ အစိမ္းသက္သက္ပဲ ရွိေနဦးမွာပါ။
ဒီေန႔ နာဂစ္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဖန္တီးသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ျပီး ၆ရက္ အၾကာေလာက္မွာ ၾကံဳေတြ႔ ၾကားသိခဲ့ရတဲ့ ရင္နင့္ဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုကို
စာနာ မွ်ေဝစိတ္နဲ႔ ေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ အတူ ၊နာဂစ္မွာ ေၾကကြဲရင္နာဖြယ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူေက်ာင္းဆရာမေလး အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ အစ္ကို သူရနီရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
အမွတ္တရ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ရြာေလးတစ္ရြာ
ေမ့ေလ်ာ့မႈေတြဟာ
ငါတို႔ သမိုင္းကို ၾကမ္းရိုင္းေစတာပဲ
လူ႔အျဖစ္ကို ေသခ်ာဖို႔ အတြက္
အဓိပၸါယ္မဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္
ေနေလာင္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ ရဲ႕ပုခံုးသား
သူတို႔သားအမိေတြ အဲဒီရြာေလးကို ေရာက္လာခဲ့တာ
"ေရာ့ အေမ... အဲဒီမွာ ဂါလံပံုး
ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ အရႈံးမေပးနဲ႔
ေျပးေတာ့ အေမ "
အသက္ဆိုတာကလည္း
လုယူရမွ တန္ဖိုး ပိုရွိတာ...
မ်က္လံုးထဲမွာ အိမ္ေလာက္ျမင့္တဲ့ လႈိင္းလံုးၾကီးေတြ
တစ္ကိုယ္လံုးကို မီးေတာက္လို ၀ါးျမိဳခဲ့ျပီး
နားေတြထဲမွာေတာ့
ငရဲဟာ ပင္လယ္က လာတာလို႔ ၾကားေနရတယ္
"ပင္လယ္ကို မခ်စ္ေပမယ့္
ကၽြန္မတို႔ သားအမိေတြ ပင္လယ္မွာ နစ္ၾကရတာပဲ"
"သားေရ...
သားေလး...
ဒီရြာမွာ ေသမင္း လက္လွမ္း မမီွတဲ့ ေနရာ
မရွိေတာ့ဘူးလားသားေရ"
"အစ္မက သူ႔သားေလးကို ကုန္းျမင့္တဲ့ ေနရာမွာတင္ျပီး
ထြက္ေျပးတယ္...
အေမရယ္ ဘယ္အထိမ်ားေျပးႏိုင္ခဲ့တာလဲ"
ေၾကြးေဟာင္းလည္းမဆပ္ႏိုင္ခဲ့
ေၾကြးသစ္လည္း မခ်ႏိုင္ခဲ့တာ
ေဟာ့ဒီမုန္တိုင္းပါပဲ
ဒီေရ လႈိင္းလံုးၾကီးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္း တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္
အဆိပ္ျမားလို မိုးေရစက္ေတြက
ဘ၀အားလံုးကို စုတ္ျပတ္သြားေစခဲ့တယ္
"တိုက္ေနတဲ့ ေလၾကမ္းေတြစဲ
ဒီလႈိင္းလံုးၾကီးေတြ ျပန္ဆြဲသြားေတာ့
ကၽြန္မဖက္ထားတဲ့ သစ္ပင္နဲ႔ ကၽြန္မေက်ာျပင္
ခြဲျခားလို႔ရမယ္ မထင္ေတာ့ဘူး"
"အေမရယ္ ၊ အစ္မရယ္၊ တူေလးရယ္
တစ္ရြာလံုးလည္း ေျမပံုထဲက ဆြဲဖယ္ခံ ရသလို
ေပ်ာက္ဆံုးသြားလိုက္တာ
အသက္ဆိုတာ
လႈိင္းရိုက္ျပီး ေသာင္စပ္မွာ လာတင္တဲ့
အမိႈက္ေတြ လိုပါပဲ အေမ"
ရြာေလးတစ္ရြာေပါ့
ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္တည္းမွာ
နာမည္သံုးခု ရိုက္ထည့္ျပီး
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚရဲ႕ အရိုင္းဆံုး သမိုင္း
မုန္တိုင္းကို သရုပ္ေဖာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ။
မင္းစိုးရာ
ေမရဲ႕ပန္းပြင့္(သို႔မဟုတ္)ကမ္းပါးေပၚက ကၽြံက်သြားေသာ
နာဂစ္ေန႔၊ နာဂစ္ည၊ နာဂစ္အလြန္ ခံစားမႈ ကဗ်ာမ်ား. . .စာအုပ္မွ
ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ကုန္ျပီ ေအးမိစံ
ကၽြန္မျပန္လာခဲ့မယ္ေျပာျပီး
သူေရာက္မလာေတာ့
ငါအရမ္းစိတ္ပူေနတယ္ကြာ. . .
မူလတန္းေက်ာင္းေလးနဲ႔ ကေလးေတြက
ညိႈးငယ္စြာျဖင့္
ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေလးကို ရပ္ေစာင့္ေနၾကေလရဲ႕ . . .
ေဟ့ေရာင္
နာဂစ္ဆိုတာ
အစြန္းေရာက္အနက္ေရာင္ကုန္သည္ႀကီးတစ္ဦးပဲ
မင့္ေကာင္မေလး ေဌးယဥ္လည္းပါသြားတယ္
ငါ့ေက်ာင္းဆရာမေလးနဲ႔ သူ႕ညီမဝမ္းကြဲေလးလည္း
လိုက္ပါသြားတယ္
ငါတို႔ အေဒၚ၊အစ္မ၊ညီေလးေတြနဲ႔
သူငယ္ခ်င္း အသိမိတ္ေဆြေတြကိုလည္း
အဲဒီကုန္သည္ႀကီးက
တသီႀကီး ဆြဲေခၚသြားေလရဲ႕ . . .
ေက်ာ္သူ
ငါတို႔ရဲ႕ အိမ္ေခါင္းရင္းက
ကုကၠိဳပင္ပ်ိဳေလးေရာ လဲသြားေသးလား
အခု ငါ့ရဲ႕ဆံပင္ေတြကေန
မီးခိုးေတြ အရမ္းထြက္ေနတယ္
သူသိထားတဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြက
သူျပန္သန္းမယ့္ အေတာင္ပံေတြကို
ေရဆြတ္ေပးလိုက္တာေလ
သူေျပာေျပာေနတဲ့
ငါ့ရဲ႕ရည္းစားဦးဟာ သူျဖစ္ျပီး
သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်စ္က ငါဆိုတာေလ
စိတ္ခ် နင့္ကိုငါဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူးေအးမိစံ
ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါဘူး
ေႏြးေႏြးဘာေလးေမြးတယ္ဆိုတာလဲ
သူ မသိသြားရွာဘူး
(သူျပန္လာမယ္ေပါ့)
ေခါင္းတလားနဲ႔တူတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ထဲ မဆင္းမီ
ငါးရက္အလိုေလာက္က
ဖုန္းထဲမွာ ေျပာသြားတဲ့
ငါ့ကို ေျပာစရာစကားေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုတာ
ဘာလဲ မသိဘူးကြာ
ဝဋ္ေၾကြးေျပဘုရားဆီ
ငါ ေနာက္တစ္ေခါက္သြားေတာ့လည္း
ေနညိုခ်ိန္ထိ သူေရာက္မလာခဲ့ဘူးေလ
ငါ့ရဲ႕တစ္သက္
အဲဒီဘုရားေျမဟာ
ဘဝရဲ႕လြမ္းစရာ အေကာင္းဆံုး ဇံုေပပဲ
သူ႔အေပၚထားတဲ့ ငါ၏ ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္
သူမတစ္ေယာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိလားပါေစ. . .
ပိေတာက္ေတြ တစ္ေက်ာ့ျပန္ပြင့္လို႔
“ ဆရာမေလးေကာ” လို႔ေမးလာရင္
ငါဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲ. . .ေက်ာ္သူ
ငါအရမ္းလြမ္းတယ္ကြာ
လာမယ့္ ေဆာင္းဦးေပါက္
ေကာက္ရိတ္သိမ္းပြဲေတာ္အျပီၤး
တို႔ႏွစ္ဦး မဂၤလာပြဲကို
သူတကယ္ မတက္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့
မတက္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့. . .
“ဒါဝင္” ကို သတိရရင္ေတာင္
ဝက္စမင္စတာ ဘုရားေက်ာင္းထဲက
သူ႕အုတ္ဂူဆီ သြားလို႔ရတယ္
ေမာ္ဒယ္ “အန္နာနစ္ကိုလ္စမစ္ ” ကို လြမ္းတဲ့အခါလည္း
ဘဟားမားကၽြန္းေပၚက
သူမရဲ႕အုတ္ဂူေလးဆီ သြားလို႔ရတယ္
အခု သူ႕ကိုငါ လြမ္းေနျပီေလ
ဘယ္မလဲ သူမရဲ႕ အုတ္ဂူ
ဘယ္မလဲ သူမရဲ႕ အရိုးအိုး
ငါ မတရားမေျပာပါဘူး
တို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပီးမွသာ
ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ထဲက
ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးက
ဒုတိယ ကံအဆိုးဆံုးပါ
ေက်ာ္သူ .....
ပြတ္ရွကင္ေတာ့
ေနာက္ထပ္ ေသနတ္မွန္ ခံရျပန္ျပီ. . .။
သူရနီ
(ေမရဲ႕ပန္းပြင့္ . . .နာဂစ္ ကဗ်ာစုစည္းမႈစာအုပ္မွ. . .)
Comments
Post a Comment