Posts

Showing posts from March, 2010

အနီတစ္ျခမ္း အနက္တစ္ျခမ္း/ တစ္ျခမ္းအနီီ တစ္ျခမ္းအနက္

ျပည္လမ္းေပၚ တိုးေနတဲ့ေသြးနဲ႔ဖိနင္းပစ္ခဲ့တယ္ ယဥ္ေက်းဖို႔ခြင့္ျပဳမထားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေသေအာင္အတာလည္းငါ ဒီမွာ ဒီမွာ ၊ ဒီလို ဒီလိုနဲ႔ ေသြးေအးခဲ့ၿပီ အရူးစိတ္တစ္ဝက္နဲ႔လမ္းျဖတ္ကူးခဲ့ၿပီ ေကြ႕ဝင္သြားတဲ့အခ်ိဳးအေကြ႕မွာ အခိုးအေငြ႔လိုလြတ္ေျမာက္ဖို႔ ညဥ္းတြားေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ေတာက္ထုတ္မိမယ္ ပါဒေတြရွည္ ၊ ဘဝေတြရွည္ ၊ သံသရာကလည္းအျပန္တစ္ရာမကဘဲရွည္ ရခ်င္ေနတဲ့အရသာဆိုတာ ဘယ္သူရခဲ့ဖူးတဲ့အရသာလဲ စာသားကလွ်ာယားစရာေကာင္းလြန္းလို႔ စာသားကိုလွ်ာဖ်ားနဲ႔ေတာင္မတို႔ရဲ အခု တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီ အခုတစ္ခုခုေတာ့ ခုေနျပန္ၿပီ ျပင္ထား ဖ်က္ထား စီထားတာေတြနဲ႔ဆက္ၾကည့္တယ္ ဟိုးတုန္းကလား မေန႔ကလား မနက္ျဖန္ကလား လာေနတာ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ေရြ ႔ေရြ ႔ေနတာလည္း တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ေရႊ ႔ေရႊ ႔ေနလို႔ပါပဲ ပိုက္ဆံမရွိလို႔လား ရည္းစားနဲ႔အဆက္အသြယ္မရလို႔လား အိမ္လြမ္းလို႔လား အလုပ္မွာအဆင္မေျပလို႔လား ဒါမွမဟုတ္လား ေရာက္ေရာက္ေနတာ သစ္ရြက္ေျခာက္ေလး လြင့္ေနေအာင္ လႊင့္ထားတယ္ ထီးထီးႀကီးက်န္လို႔ တစ္ေယာက္တည္းမနက္ျဖန္ တစ္ေယာက္တည္းဒီေန႔ တစ္ေယာက္တည္းမေန႔က အိပ္မရျပဳမရည ငယ္ငယ္ကလြယ္လြယ္ေတြးခဲ့တာေတြလည္းခုေလးေလးတြဲ႔တြဲ႔ရယ္ ေမ့ခဲ့တယ္ တစ္ေမ့ၿပီးတစ္ေမ့

သိုးမည္း

တစ္ေလွလံုးပုပ္မယ့္ ငါးခံုးမေလးတစ္ေကာင္ ေမွာင္ေနေတာ့ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္မျမင္ရဘူး ဆံပင္ေတြရွည္ျပန္ေပါ့ ဖိနပ္ျပတ္ျပန္ေပါ့ ေဆြျပမ်ိဳးျပထဲ ေငါထြက္ေနတဲ ့အစြန္းတစ္စ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာငါ့ဆီမွာေနဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ပံုမရဘူး အခုစဥ္းစားေနတာ... ခႏၱာကိုယ္မွာ ဘယ္အစိတ္အပိုင္းကိုျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ရင္ အညံ့ေတြေပ်ာက္မလဲ တစ္ေယာက္တည္းတြန္းေရႊြ႕ရတဲ့ မ်က္ႏွာမြဲမြဲ တစ္ကမာၻ ေက်ာက္ခဲေလးႏွစ္လံုးနဲ႔ မီးခတ္ကူးစက္ခဲ့ေပါ့ ဒဏ္ရာ...။ ။ မင္းစိုးရာ ဖက္ရွင္မဂၢဇင္း၊မတ္၊2010။

နာမည္ကိုရြတ္ရင္းမ်က္ရည္က်

ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိရေတာ့ ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္မွန္း သိေနရတယ္ ခႏာၱကိုယ္မွာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလိုေနသလို ငါ့မွာလိုအပ္လို႔ တဆစ္ဆစ္ကိုက္ခဲေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ဦးေႏွာက္ကို ေ၀ဒနာနဲ႔တေျမ႕ေျမ႕လာစားတယ္ ဟိုေတြးဒီေတြး ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး ေျပးလႊားေနရတယ္ အေမွာင္ဆိုေတာ့ ထိစမ္းမိသမွ်က ကိုယ္ထင္ထားတဲ့အတိုင္းလားလို႔ ေယာင္မွားမိပါတယ္ မေခၚဘူး မေျပာဘူး တံခါးကိုဆြဲပိတ္ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ခ်ဳံ႕ၾကည့္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚ ေခြေခါက္ေနတာ အလ်င္စလိုေျပးထြက္သြားတာ အ၀တ္အစားေတြ နံေစာ္ေၾကမြေနတာ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆန္႔ေနတာ ရယ္ေနရင္း အေၾကာင္းမဲ့ရပ္တန္႔ေငးေ၀သြားတာ ဖုန္းၾကိဳးေတြဆီတြားတက္ေနတာ ကတၱရာလမ္းကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲေခါက္ထည့္ေနတာ ျမန္ျမန္စား ျမန္ျမန္သြားျပီး ျမန္ျမန္ျပန္ေရာက္မလာတာ မေရာက္တဲ့အရပ္ဆီ ထြက္ခြာသြားျပီး ေရာက္ရာအရပ္မွာ ရပ္တန္႔ေနတာ ရပ္တန္႔တိုင္းမွာ အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့လွ်က္ အဓိပၸာယ္တိုင္းမွာ ေသဆံုးသြားခဲ့ရတာ အသက္ရွင္ေနစဥ္မွာ နာမည္ကိုရြတ္ရင္း နာမည္ကိုရြတ္ရင္း သူ႔နာမည္ကိုရြတ္ရင္းမ်က္ရည္က် တိတ္ဆိတ္စြာ . . . သူ႔နာမည္ကိုရြတ္ရင္းမ်က္ရည္က် အသက္ရွင္စဥ္မွာ ေပ်ာ္သလိုလိုရယ္ေမာရင္း ရယ္သလိုလိုမ်က္ရည္က် အလြမ္းရယ္ ခ်စ္ျခင္းက Fib

ဆုတ္ျဖဲခံရတဲ့အရိပ္

ငွက္ေတြ အိပ္တန္းဆီျပန္ၾကတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အေငးမွာ အေဝးကလမ္းေလး ၾကမ္းတမ္းလို႔ ညေနခင္းတြန္႔ေခါက္ျမစ္ေရထဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕သတင္း စီးဆင္းမလာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘုရားတက္ ဆီမီ၊ပန္း၊ေရခ်မ္းကပ္လွဴျပီး မျပည့္ေသာဆုေတြေတာင္းယူရသလိုမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေရ. . . ဘာသံမွမၾကားရဘဲ မင္းလည္းျပိဳက်ခဲ့ရတယ္။ ငါတို႔ဘဝေတြကလူငယ္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို က်ိန္စာသင့္သလိုခ်စ္တတ္တယ္ စူးစမ္းသင္ယူတတ္တယ္ သိမ္ေမြ႔ခံစားတတ္တယ္ ျငင္းဆန္ေပါက္ကြဲတတ္တယ္ ျပီးေတာ့ က်ိန္းေသ အသဲကြဲတတ္တယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ ငါတို႔ေျပာခဲ့တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက "အခ်စ္" တဲ့ ဘယ္ျမစ္ကိုမဆို ေရစီးသန္ေစတယ္ ဒီတစ္ႏွစ္လံုးမွာ အတြင္က်ယ္ဆံုးစကားက "မိုးခါးေရ" ၊ မီးေလာင္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားေပၚ အနမ္းနဲ႔တက္ရမယ္ဆိုတဲ့ မာယာေကာ့(ဖ)စကီးရဲ႕" ေဘာင္းဘီဝတ္ မိုးတိမ္" ငါတို႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြအေပၚ ရြာခ်ခဲ့ပံုဟာ မွတ္သားဖြယ္ရာ မိုးေရခ်ိန္ေပါ့။ အခုေတာ့ မင္းမရွိတဲ့စကားဝိုင္းမွာ မင္းအေၾကာင္းေခါင္းစဥ္တစ္ခုနဲ႔ ငါတို႔အျပံဳးေတြဆို႔နင့္ မင္းခ်စ္သူရဲ႕အပါးကေန မင္းရိပ္ဟာ ထြက္ခြာရေခ်ေပါ့ တိတ္တဆိတ္. . . မင္းလြယ္အိတ္ထဲေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ က

ညေန

ရစ္ဘီးကထြက္ခြာသြားတဲ့ ႀကိဳးစကိုသာျမင္ရျပီး စြန္ကိုမျမင္ရ အျမင့္ဆံုးထိလႊတ္တင္ ျပီးခါမွ အျမင့္ဆံုးမွာျပတ္ေတာက္ခဲ့ရ စကၠဴေလတံခြန္။ ။ မင္းစိုးရာ 2005